Dag 5: belavonturen en wastradities

Blog dinsdag 24 juli

Lieve thuisblijvers,

Onze avonturen beginnen direct na het schrijven van de vorige blog.

Remco, de rest van zijn corveegroep heeft het af laten weten, nam zijn corveetaak zo serieus dat hij
zelfs na twaalven nog vrolijk in de keuken was te vinden om de kopjes af te wassen.

Nadat we gisteren duidelijk de afspraak hadden gemaakt om acht uur aan de ontbijttafel te zitten,
zat iedereen dan ook natuurlijk stipt om tien over acht aan tafel.

Na het ontbijt begon het echte werk. Alienke was zo jaloers op de klusbroeken van de jongens, dat ze
niet begon met het sauzen van de muur, maar met het sauzen van haar broek. Samen met Marit
kregen ze vandaag hun beloofde pannenkoeken met Nutella, ijs en ook walnoten. Er wordt dus goed
voor ze gezorgd. Jammer genoeg was het dessert van het avondeten ook pannenkoeken, dit was
echter geen probleem voor Alienke, want volgens haar kon er nog wel eentje bij. Marit daarentegen
verzuchtte dat ze geen pannenkoek meer kon zien.

Voor de jongens in Paleu was het dierenleed belangrijker dan de klus. Na een flinke regenbui vonden
ze het hondje aan een ketting met een touw van een meter zo zielig, dat de besloten van golfplaten
een afdakje voor de hond te maken. Bij dit project ontbrak het niet aan bouwmaterialen, wel misten
de jongens er een schuurmachine waarvoor ze Jonathan nodig hadden. Toen bedacht Tiemo een
plan…
In zijn beste Zweeds belde hij Jonathan op. Aan de andere kan van de lijn zat Jonathan met zijn
handen in het cement en dus pakte Anne-Dirk de telefoon op. Na een wirwar van woorden
waaronder knäckebröd en thermo ündergrütte, riep Anne-Dirk uit ͞Jonathan het is Duits!͟ waarop
Jonathan de telefoon overpakte en zenuwachtig stamelde ͞Hallo? Ich bin Jonathan͟. Nadat de
vreemde woordenstroom door bleef gaan hebben ze de telefoon er maar snel opgegooid. Tot zo ver
de schuurmachine.

Maran, Rosalie en Niels zijn bij de Grannies op bezoek geweest. Een rare gewoonte die alle Grannies
hebben is het houden van honden en katten, maar ook kippen en ganzen. Rosalie en Maran waren
niet blij met zoveel van deze gevleugelde vrienden. Niels daarentegen zag dit al een uitgelezen kans
om de dames de stuipen op het lijf te jagen, door de gevleugelde vrienden hun richting op te drijven.
Reden genoeg voor Maran om een boom te knuffelen.

Henk-Jan keek zijn ogen uit bij de VBK. Het begon al bij een warming up lied. Zo vroeg op de ochtend
gaan Henk-Jan en bewegen op muziek niet samen. Daarna werd er ook nog verwacht dat hij een
schaap in de kudde van Richard speelde. Met een plak watten op zijn hoofd kroop hij al mekkerend
over het podium. Beelden volgen. Bij het uitdelen van de sandwiches had hij zo veel medelijden met
de arme kinderen dat hij ze maar sandwiches voor bleef schotelen. Hij heeft vandaag niet alleen
goed voor de kinderen gezorgd, maar ook voor de watermeloen. In een net gedweilde keuken kwam
hij iets te enthousiast door de bocht, waardoor hij uitgleed. Tijdens het uitglijden zwierden de
watermeloenen met een elegante zwaai op het aanrecht, want ja, dat is het belangrijkst toch Henk-
Jan? Over je pols zullen we het maar niet hebben.

Over zelfkennis hoeft Rosalie niet te klagen, nadat ze Maran achterliet in de badkamer met een
minder aangename geur, riep ze in de meidenkamer met volle borst ͞O jongens wat ben ik toch
grappig!͟

Na het avondeten begon de dagelijkse wastraditie. Een taak die Alianne vol overgave op zich neemt.
Vol verbazing keek de wasbrigade toe, dat mannelijke vrijwilligers zich spontaan aanboden bij deze
activiteit. Anne-Dirk ontpopte zich tot geurmeester en drukte vol overgave zijn neus in de ͞schone͟
was. Ook Jan-Anne had veel verstand van zaken! Zomaar een quote: ͞Het zweet reproduceert zich in
het water dus er moet nieuw water gehaald worden!͟ Een taak die hij zorgvuldig op zich nam.
Ook ontdekte Anne-Dirk een gat in zijn broek. Hij wilde deze graag genaaid zien. Onze waskoningin
bood aan om dit voor hem te doen, ze commandeerde: ͞Dan moet je nu wel je broek uitdoen!͟
Waarop Anne-Dirk verontwaardigd reageerde met: ͚Dat kun je toch ook wel als ik hem aan heb?͛

De was hangt ondertussen te drogen, het gat zit nog steeds in de broek, de zon gaat onder en we
genieten van jullie reacties op de blog met op de achtergrond het knapperende kampvuur.
Voor nu alvast welterusten en tot morgen.

Liefs,
Annemarte, Gerdien en Hannemarie