Dag 10: zondag, (niet helemaal rust)dag

Lieve thuisblijvers
Gisteravond knapperde het kampvuur heerlijk maar was het rond 12 alweer tijd om naar bed te
gaan. Zoals bijna gewoonlijk wordt liep onze vrolijke viervoeter trouw achter ons aan naar binnen. Hij
zal ons nog gaan missen volgende week.
Na een nachtrust waar Rosalie om half 3 tijdens haar wc bezoek luidruchtig werd gestoord door een
andere toiletbezoeker en ze van Anneroos een onsamenhangend verhaal over een bestelwagen
hoorde vertellen werden we allemaal weer fris en fruitig wakker.. vroeg in de morgen kreeg de
ventilator op de herenkamer een heel andere functionaliteit. Henk-Jan gebruikt deze namelijk om zn
ondergoed, welke hij aan heeft, te drogen. En Niels vindt het wel een handige föhn.
Vandaag alweer de laatste zondag van de vakantie, het is benauwend warm en iedereen loopt
puffend en steunend rond maar dat kennen jullie inmiddels in NL ook. ͚Zelfs het woord van God is
heet͛ bracht Jan Anne uit nadat hij zn bijbel uit de zon pakte.
Het was de afsluiting van de VBK vandaag, dus de kerk was goed gevuld met kinderen. Samen werd
het themalied ͚diep diep diep als de zee͛ gezongen. Na de dienst dronken we samen met de
gemeente koffie met geallemuuniger koek͛n en cornetto's bij het huis van de familie Visky. We
brachten een kort bezoek aan een van de gemeenteleden waarvan het zoontje Imike deelnam aan de
VBK en werden verwend met Coca Cola en zoute sticks. De dankbaarheid voor al ons werk en
aanwezigheid was overweldigend.
De zondag is overigens geen rustdag in Osorhei ons programma is super druk we starten om half 9
met ontbijt, ok.. we kunnen een half uurtje langer uitslapen maar dan is het non-stop doorgaan. 10
uur kerk, kwart over 11 koffie met de gemeente, 1 uur lunch met soep. Soep.. het komt de meesten
de neus al uit, staat elke dag op het menu. Om 2 uur worden we opgepikt door een aantal
gemeenteleden van dominee Laci, sommigen maakten een dodenrit mee. Met 130 km over de
bergweggetjes, doodsangsten stonden de dames uit en dan ook nog het inhalen in een
onoverzichtelijke bocht. We kwamen uiteindelijk allemaal veilig aan. De autorit bleek wel een
uitputtingsslag zo erg dat Henk Jan en Niels languit boven op de galerij lagen met als resultaat dat ze
als ouderling van dienst vooraan in de bank plaats namen en bijna met gebaren en al meededen met
diep diep diep is de zee. Onze zangkunsten nemen toe, we blijven zingen ook na de dienst zongen we
ds. Laci uit volle borst ͚er is er een jarig͛ toe.
Zoals jullie weten uit een eerdere blog hebben een aantal mensen een bijzondere band met de
zwerver uit Oradea. Ook vandaag werd er aan hem gedacht. Een aantal meiden hadden het idee om
hem een bijbel te brengen. Zo gezegd zo gedaan. Het gebaar werd gewaardeerd maar helaas waren
de letters van de bijbel te klein voor de zwerver om te lezen. Misschien de volgende keer toch ook
een brilletje aanleveren.
De terugweg was zo mogelijk nog enerverender als de heenweg. De beruchte chauffeur had nu een
aantal heren in de auto, ze kwamen op een gegeven moment achter Jonathan te rijden en die liet
zich de kaas niet van het brood eten. Het werd een serieuze wedstrijd waarbij de beide auto͛s op
levensgevaarlijke wijze door Ordea vlogen. Met piepende banden vertrokken beide voertuigen bij het
stoplicht en Jonathan voelde zich de koning te rijk toen hij als eerste in Osorhei aankwam.
Om half 7 werden we aan het diner verwacht. Dit was voor Tim de gelegenheid om even goed te
bunkeren. Tijdens de lunch ontdekte hij namelijk schimmel op zn brood die hem alle eetlust ontnam.
En dan de gebaren, ja dat valt niet in woorden uit te leggen. Hij griezelde en gruwde en zn hoofd en
handen spraken boekdelen. Hij kreeg een soort van ͚spastische aanval͛ volgens Rosalie. Maran proest het zo hard uit dat het water uit mond, neus en oren kwam. Tijdens het avondeten had Tim
dus zoveel trek dat hij de aardappelpuree bolletjes bij Harryelle van het bord jatte.
Tim was goed op dreef vandaag. Tiemo en Tim wilde Jonathan even op de kast jagen. Tiemo heeft,
zonder rijbewijs, een stukje in de auto van Visky gereden. Dit is zoals jullie weten niet geheel zonder
gevolgen afgelopen. Tiemo wilde zn vader inschakelen en deze een zeer boze app naar Jonathan
laten sturen met de boodschap dat dit toch echt geen aanvaardbare actie was. Echter lichtte Tiemo
zn vader Jonathan in en zo kon Jonathan het spelletje perfect meespelen. Jonathan vertelde Tiemo
dat zijn acties niet zonder gevolgen bleven en dat hij voor de rest van de reis geen alcohol meer
mocht drinken en hij voorin de bus de rest van de vakantie moest doorbrengen. Tiemo reageerde
verschrikt maar het werd snel duidelijk dat hij zn grap keihard terug gekregen had.
Het laatste kampvuur brand, open gesprekken worden gevoerd, de weerwolven janken en morgen
gaan we alweer richting Nederland. Tot snel!
Liefs, Harryelle en Gerdien