Dag 2: Voorbereiding en ontspanning

Hee lieve thuisblijvers,

Vandaag was weer een dag vol hectische, humoristische maar toch ook serieuze gebeurtenissen!
Ds. Visky begon de dag met een bijbelvers: God Made the man out of dust. Hierna hebben we genoten van een heerlijk ontbijt.
Na het ontbijt gingen we in groepjes uiteen om de eerste bijbelstudie te doen, Jona bracht veel stof tot nadenken. Gerdien verraste ons tijdens het nadenken met haar spastische aanvallen. Dit kunnen we haar niet verwijten aangezien de grond buiten zo zacht was dat we met stoel en al een halve meter de grond in zakten toen we wilden gaan zitten.

Hierna was het tijd om de klussen te gaan voorbereiden. De zaal voor de vbk kreeg al snel kleur en een feestelijke uitstraling. Hans kreeg een wat andere uitstraling toen hij, nietsvermoedend, op verzoek van Remco de tafellakens van een rechtopstaande stukloper wilde pakken. Hans pakte het laatste laken en verwachte niet dat Tiemo als een duvel uut ‘n deusien tevoorschijn kwam.

De wegen in Osorhei zijn wat hobbelig. Dit merkte Bettina toen we in de bus waren onderweg naar Paleu: de hele bus was in 2 seconden voorzien van snoep...
We zaten net weer in de bus om te vertrekken, toen toch besloten werd dat de jongens nog even de klus spullen uit moesten laden. Rosalie had een geweldige motivatie: ‘Niels, dan krijg je een extra boontje in je soep straks!’ Dat was voor Niels de perfecte aansporing, hij keek namelijk erg uit naar soep met bonen...

Nadat we onze energie aangevuld hadden met de lekkere soep van Andrea, gingen we naar het auquaparadijs. De leiding was deze keer helaas niet zo goed voorbereid... het was zo druk dat we niet naar binnen konden. Reserveren voor een zwembad is best raar toch..?! Maar waar een probleem is, is een oplossing: gewoon doorkarren naar het volgende buitenzwembad!
De teleurstelling had geen invloed op de gespreksonderwerpen. Deze waren juist heel diep:
Bart: 'Calvijn zou mijn opa kunnen zijn, maar ik ben al lang niet meer zo calvinistisch als vroeger.'
Hans: 'hoe kan je dat precies zien dan?'
Bart: 'Rust, reinheid en regelmaat, daar hou ik wel van.'
Remco: 'Ik hoor het al, je bent dus een calvinist op een hellend vlak.'
De minder serieuze gesprekken komen erop neer dat een select gezelschap onder de dames de sportschoolsessies van de jongens zeer kunnen waarderen.

Het bijzondere aan dit zwembad was toch wel dat het water niet persé verkoelend was... zo'n 30 graden. Hier had Henk Jan aan het einde van de middag wat last van toen hij net uit het zwembad stapte en flauwviel. Gelukkig bevinden zich onder ons zorgzame mensen en was Henk Jan binnen 5 min weer op de been en werd hij naar zijn ligbed gebracht. Vermoeden is dat hij een lichte hersenschudding heeft, dus kalm an komende dagen.
Na een heerlijke middag genieten gingen we op weg naar Oradea om daar een terrasje te zoeken.

Onder het mom van: “je bent jezelf niet als je trek hebt”, moesten we tijdens onze wandeling naar de stad wat langzamer praten tegen Tim.
Op de vraag: 'Tim, hoe gaat het met je?' Antwoordde hij: 'Ik voel me zo slap als een vaatdoek!' Dit gevoel bleef nog wel een poosje helaas want we hadden 1,5 uur om nieuwe spontaniteiten te laten gebeuren voor deze blog. Anne Dirk beweerde stellig dat hij geen vieze vingers wilde, maar zat even later heerlijk te kluiven aan een vette sparerib, jawel met zijn vingers en servetten ter bescherming...

De Mac flurry's smaken net zo goed als in Nederland en ze waren een goede afsluiter van de dag. Tot morgen!

Groetjes, Maran, Niels & Denise